Uyumakla geçer mi kırgınlıklar? Ya da "kıgınlıklar geçer mi?"
Bir kız çocuğu babası tarafından gözden çıkartıldığında, o hesap çabuk kapanır mı?
Hep eğlenceli şeyler yapmak istemek hayatın kolayına kaçmak mı?
Sevgilini üzmemek bir fedakarlık mı?
Sorunsuzca evliliğe giden bir ilişki lütuf mu? Ve bu, herşeyin önüne gelmesi mi?
Ve uzayıp giden daha bir sürü soru
Bunların çoğunun cevabının "hiç birşeye tutunamamak" olduğunu öğrendim ben dün gece.
Uyudum ama "çok kırgınım"
Uykuya kaçış sendromu diyor buna uzmanlar.
YanıtlaSilSorular çok zordu be Happymoleskincim,düşündüm cevaplayamadım Ama dilerim kırgınlıkların geçtiği bir sabah olmuştur.
Geçmedi :( geçsin diye çok dua ettim dün gece uyumadan önce.
YanıtlaSilUyuyup uyuyup geçsin diye uğraştığım çok zaman oldu. Uyku hep boşa alınan ağrı kesiciler gibi oldu. Anlık rahatlattı ancak hastalık geçmedi.
YanıtlaSilAma bugün şunu öğrendiğimi biliyorum. Kırgınlık dediğin hastalığın tek ilacı zaman. Kırgınlıklarının yerine güzel şeyler yaşadıkça o çatlakları bantlıyosun. Zamanla da küçültüyosun yaralarını... İz olarak kalıyor sadece.. Hatta yeteri kadar zaman geçince o yara izlerine bakıp gülümsemeyi de öğreniyorsun, ne çok şey öğrendim diye.. Tıpkı çocukluktan kalma yara izlerine bakar gibi..
Sinemom, Tubik ne güzel yazmış...
YanıtlaSilYaşarken yaşanılanın sıcaklığında değerlendiremiyorsun ama inan "zaman" her şeyin ilacı..kırgınlıklar için-gerçekten seviyorsan- zamana sığın..sakin ol..ve en çok kendini sev...
babalar ve kızlar üzerine yazsam yazsam bitiremem. ama biliyorum ki o hesap zamanla kapanıyor. bir de hep aynı yerden kırılmamayı öğreniyor insan yine zamanla.
YanıtlaSilumarım kırgınlıklarını hiç beklemediğin kocaman sevinçler unutturur hem de kısa zamanda :):):)