Kalbim Ege'de Kaldı...

Nerelerdeydim?
Öyle güzel bir yerdeydim ki ruhumun yarısı orada kaldı. Yoksa tamamı mı demeli? Acaba hiç dönmemiş olabilir miyim? Belkide :)))


Martılarla beraber çıktık yola. Onları beslemek bile bir başkaydı eldeki simitle,



Köpürte köpürte götürdü bizi gemi ruhumu bıraktığım o yere,



Sonrada kucak açtı bütün güzelliğiyle, "huzurun kollarına bırakın kendinizi" dedi fısıldayarak.



Bütün oksijeni içime çekebilirmiyim acaba diye düşündüm, içime çekersem hepsini, buraya ait olabilir miyim dedim sonsuza kadar... Yanımda sevgilimle ne güzel olurdu bu masalda kalsam...

Buraya rastladım,



Girip eski kitapları kokladım burda. Komik gözüktüm yanımdakilere, aldırmadan dokundum sırayla. Hayal kurdum. Burası benim olsa, sabahtan akşama kadar otursam okusam, arada bir göz ucuyla sokağın köşesindeki şu kurumuş yapraklara takılsa gözüm dedim.



Sonra doğanın içinde bana göz kırptığını hayal ettiğim şu mantarı gördüm. Hem göz kırpıp hem gülüyordu bana "ben burdayım ben burdayım gördün mü bak burdayım" diyordu coşkuyla.



Kahvenin tadı bile başkaydı yanında üzüm likörü ile. Yine yudumluyorum ama aynı değil biliyorum.















Sonuç olarak, nereye koşacağını şaşırmış bir kız çocuğuydum ben orada. Mutlu , huzurlu ve en önemlisi aşık...